90/10/21!

موبایل و موبایل بازی و اس ام اس و چشم انتظاری همیشه دلیلی شده بر نوعی dependency فیزیکی و اعتیاد روانی به موبایل! که این اختلالات اکتسابی در جوامع دانشجویی بیش از صد درصد موارد را شامل می شود. البته علاوه بر عوارض عمومی اعتیاد از جمله تهوع و استفراغ (ناشی از اس ام اس های بی جا) بیقراری (ناشی از دعواهای اس ام اسی)، اشک ریزشبه همان دلیل قبلی و ... باید به توهم که چندی است دامن گیر من حقیر نیز شده هم اشاره کرد. چندی پیش بعد از یک روز بارانی و دلگیر زمستانی بالاخره به ملاقات رختخواب نائل آمدم. تازه چشمانم گرم خواب شده بود که ... اس ام اس اول... (عجب خروس بی محلی!!!) پروفایل سایلنت رو فعال کردم(دهن کجی)... اس ام اس دوم به همراه ویبره... (ای بابا!!!... به اعصابت مسلط باش) به زور خودمو به خواب زدم و باز چشمانم گرم شده بود که ... ویبره... یه بار... دو بار... یه ثانیه... دو ثانیه... نه تنها بالش بلکه کل رختخواب! موبایلو برداشتم که چهار تا درشت بار طرف کنم. که دیدم چراغش خاموشه بی چاره؛ ولی ویبره هم چنان ادامه داره...ای ددم وای... زلزله!!! ولی مبادا فکر کنید که به خودم زحمت دادم و فرار کردم. نه چون تا توهم ویبره تموم شد زلزله هم تموم شد. موبایلو برداشتم و اس ام اس دادم:  بچه ها زلزله! (send to all!)