زندگی با دمپایی های لنگه به لنگه!

مهمونی تموم شد...!!! فردا مامان اینا میرن و من می مونم و 2تا هم اتاقی که یکیشونو هنوز نمی شناسم.   این چند ترمی که خونه داشتم حسابی بد عادت شدم. رفتن به خوابگاه و زندگی نزدیک با آدمایی که اصلا نمی شناسیشون در نگاه اول یکم نگران کنندست. به هر حال فعلا که همین آشه و همین کاسه و باید باهاش کنار اومد. از دوستای خوابگاهی یه چیزایی راجع به خوبی ها و بدی های خوابگاه شنیدم مثلا این که فضای خوابگاه استعداد خارق العاده ای در بلعیدن وقت داره وتو اون لحظات تا نیمه شب بیدارموندن و گل گفتن و گل شنفتن و واسه درد دل های عاشقانه ی همدیگه اشک ریختن، بعضی وقتا باید به خودت گوش زد کنی که مثلا فردا صبح گوش شیطون کر کلاس دارم و بد نیست برم دانشگاه ببینم چه خبره! یا این که قاعدتا باید همیشه آدم به یاد داشته باشه که انشاالله بعد از 8-9سال تحصیل! حداقل چیزی که این جامعه یا اصلا جامعه به کنار بابا، مامانت ازت انتظار دارن مثلا یه مدرک دکتری داروسازیه! خوابگاه هم بالاخره خوبی ها و بدی های خودشو داره. به نظرم اگه آدم به خودش بقبولونه که بقیه هم یه حق و حقوقی دارن و برای اونا هم زندگی کردن با من بدیهی نیست و خلاصه این که  تو برنامه ی روزانش یه خورده ای هم بقیه رو لحاظ کنه، کنار اومدن با بقیه نباید زیاد واسش سخت باشه.تو اون یک ترمی که خوابگاه بودم (ترم اول) یه چیزی خیلی خوب دستگیرم شد. این که زندگی کردن با افراد دیگه مخصوصا جمعای غیر خانوادگی که توش سیستم دو دو تا چهارتاس! نیازمند یه حداقلی از رشد و شعور اجتماعیه که بعضی ها با و جود همه ی دک و پزشون بی تعارف فاقدشن! گفتم که خوبی و بدی های خودشو داره. در وصف محاسن و معایب خوابگاه یه عزیزی می گفت پای درس خوندن جمعی که به میون بیاد، این یکی شاید تنها مزیت خوابگاه باشه که در فصل امتحانات توریستای زیادی رو به خوابگاه می کشونه که البته جلسات مطالعه به 2 متد متفاوت برگزار می شه : روش هم سطح و غیر هم سطح! در روش هم سطح همه ی افراد در یک مرحله از جهالت نسبت به موضوع مورد نظر قرار دارن و سعی می کنند تا با روش هم افزایی مجموع بار علمی گروه را بالا ببرند. در روش غیر هم سطح جلسه یک مدعو داره که می تونه یه هم ورودی کار درست یا یه سال بالایی علاقه مند به امور خیریه باشه! که به شیوه کلاسی تدریس می کنند... نیاز به تذکرم نیست دیگه خودتون بهتر می دونید که بهتره اگه از روش اول استفاده می کنید یه سوالی هست که اونو هر چند دقیقه از خودتون بپرسید(مخصوصا اگه جمع دخترونست!) و اون این که : این حرف ها چه ربطی به امتحان فردا داره؟؟!!!  دوستان عزیز خوابگاهی احتمالا اینو شنیدن که می گن تو خوابگاه قانون بقای دمپایی وجود داره! که بیان می کنه دمپایی نه به وجود میاد و نه از بین می ره، بلکه از اتاقی به اتاق دیگه منتقل می شه!! اینا چند نمونه از مسائلی بود که آدم تو خوابگاه باهاش روبرو میشه. به نظرم خودش یه دانشگاهه از نظر چیزایی که می شه توش یاد گرفت... مثل خونه ی آدم که نمی شه ولی خوب می شه باهاش کنار اومد. امیدوارم بعد ها که درسم تموم می شه وقتی به گذشته ها فکر می کنم مثل خیلی های دیگه بگم یادش به خیر...