شیرینی بخور!

اداره ی ما قول بازرسی مشترک و همکاری با نیروی انتظامی و اداره بازرگانی رو داده. منتها برنامه ای که تنظیم شده واسه این بازرسیا رو یا حوصله نداشتن، یا فکر کردن مهم نیست، یا ما مهم نبودیم، یا بازرسیا کشک بود یا چی  رو نمی دونم ولی به هر حال برنامه بازرسیا رو نفرستادن واسه اعضا. بعد امروز یکی از همکارا خیلی ناغافلی زنگ زدن اتاق من که پاشو بریم بازرسی. منم گفتم که "باید برنامه رو می فرستادید و من امروز باید برم MMT و وقت ندارم و اینا..." جونم براتون بگه. ناغافل سگ نهان درون اون آقای اون ور خط یه پارس عجیبی کرد که بنده مو به تنم سیخ شد. یعنی از تو گوشی حرارت میومد بیرون! و عصبانی که "شما کار نمی کنید و می خواین از زیرش در برین و ..." ما هم در کمال متانت و خونسردی گفتیم که "اولا اهمال از خودشون بوده و باید برنامه رو از قبل می فرستادن ثانیا اصلا بازرسی که از اداره ی ما قراره با اینا بره من نیستم و هیچ ربطی به من نداره و ثالثا اگرم ربط داشته من همین الان عدم تمایلم به همکاریو اعلام می کنم!" و به این شکل ما هم سگ درونمون رو که البته خیلی رام تر از مال اونا بود ول کردیم وسط میدون! ولی بعدش که با روابط عمومی صحبت کردیم ایشون در کمال متانت از ما درخواست کردند که امروز که اداره نیرو نداره من همراه اینا برم منتها از بعد از این یکی دیگه رو می فرستند و این شد که بالاخره بنده از خر شیطون پیاده شدم و رفتم که در معیت حضرات انجام وظیفه کنم!

حالا از خیر اتفاقاتی که افتاد و اون پیکانی که تر تر صدا می داد و وقتی توش حرف می زدی از بس تکون می خوردی صدات می لرزید و تو کل مسیر یه فلزی کنار پنجرش داشت زیر گوش من می خورد به یه فلز دیگه و یه بارم تو راه خاموش شد بگذریم.

خلاصه اینکه خیلی حرص خوردم امروز. بعد که برگشتم اداره رفتم پیش رئیس شبکه یه گزارش مختصر از وضعیت صنف مذکور بدم. یه نمه هم آتیشم تند بود که اصلا مگه این کار وظیفه منه و ... یعنی من عاشقشم! من دارم خودمو پر پر می کنم بعد ایشون لم دادن رو صندلی هی صندلی رو می چرخونن و دنبال یه چیزی می گردن که یهو پیداش می کنن: وسط حرف من یه بشقاب با دوتا شیرینی گرفته جلو من می گه: "بخور که هم چاق شی هم جوش بزنی!!!!" طبیعیه که واسه یه لحظه صدا رفت و بنده فقط تصویر داشتم! بعد که از بهت آنی برگشتم، همون طور که آروم یکی برداشتم و گذاشتم تو دهنم گفتم: "ممنون. ولی من نه چاق می شم نه جوش می زنم." بشقابو باز گرفت سمتم گفت: "عه؟؟ پس اون یکیم بردار!" اون یکیم برداشتم که فرمودند: "دستت درد نکنه. امروز زحمت کشیدی. فقط می ری بیرون درو پشت سرت ببیند!"

یعنی تا حالا هیچ کس تو عمرم اینقدر مودبانه بهم نگفته بود گورتو گم کن!!!